Λίγο πριν να μπει η άνοιξη, στον πυρετό της μανιώδους παραγωγής εκπαιδευτικών σεναρίων για τη χρήση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση σκέφτομαι περισσότερο από ποτέ τη θεραπευτική δράση του θεάτρου... τη σημασία του λόγου, της κίνησης, της δράσης και παράλληλα το πέρασμα από το ατομικό στο συλλογικό με διαδικασίες απλές και όχι εκβιαστικές. Είναι καλά και βολικά τα μηχανήματα. Εξυπηρετούν και διευκολύνουν. Όση ανάδραση όμως και να προσφέρουν σε τίποτε δεν μπορεί αυτή να αντικαταστήσει την κατα πρόσωπο επικοινωνία.
Πολλές φορές, όταν χάνομαι στα διαδικτυακά μου ταξίδια έχω την αίσθηση ότι η ζωή με προσπερνά...
Προτείνω λοιπόν ως αντιστάθμισμα στην ισχυρή δόση τεχνολογίας και ακτινοβολίας που δεχόμαστε καθημερινά μια απόδραση: δι-ημερίδα στην Πάτρα με θέμα «θέατρο και εκπαίδευση στο κέντρο της σκηνής» 22-23 Μαρτίου 2008 .
Μια πρόταση λοιπόν για τη θεραπεία του πνεύματος που τόσο ταλαιπωρείται..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου