Μήπως τελικά τα μαθηματικά είναι η λύση για να αγαπήσει κάποιος τη λογοτεχνία;

Ο Απόστολος Δοξιάδης, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης, ο καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πέτρος Δελαπόρτας και μια ομάδα φίλων των μαθηματικών θέλησαν να διαδώσουν το χόμπι και το μεράκι τους και να κάνουν «ένα ταξίδι μ’ επιστροφή από την αφήγηση στα μαθηματικά» δημιουργώντας το σύλλογο «Θαλής + Φίλοι». Μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια με στόχο τη συνάντηση των μαθηματικών με τη φιλοσοφία, την ιστορία, τη λογοτεχνία, την τέχνη.

Σε μια εποχή που οι ανθρωπιστικές επιστήμες αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό μήπως τελικά τέτοιες προσεγγίσεις είναι μια "κάποια λύσις";

Αξίζει τον κόπο να ενημερωθεί κανείς για τις πολλές δράσεις του συλλόγου ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης στην ιστοσελίδα «Θαλής+ Φίλοι»

Οι ΤΠΕ έρχονται, η ζωή φεύγει;

Λίγο πριν να μπει η άνοιξη, στον πυρετό της μανιώδους παραγωγής εκπαιδευτικών σεναρίων για τη χρήση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση σκέφτομαι περισσότερο από ποτέ τη θεραπευτική δράση του θεάτρου... τη σημασία του λόγου, της κίνησης, της δράσης και παράλληλα το πέρασμα από το ατομικό στο συλλογικό με διαδικασίες απλές και όχι εκβιαστικές. Είναι καλά και βολικά τα μηχανήματα. Εξυπηρετούν και διευκολύνουν. Όση ανάδραση όμως και να προσφέρουν σε τίποτε δεν μπορεί αυτή να αντικαταστήσει την κατα πρόσωπο επικοινωνία.
Πολλές φορές, όταν χάνομαι στα διαδικτυακά μου ταξίδια έχω την αίσθηση ότι η ζωή με προσπερνά...
Προτείνω λοιπόν ως αντιστάθμισμα στην ισχυρή δόση τεχνολογίας και ακτινοβολίας που δεχόμαστε καθημερινά μια απόδραση: δι-ημερίδα στην Πάτρα με θέμα «θέατρο και εκπαίδευση στο κέντρο της σκηνής» 22-23 Μαρτίου 2008 .
Μια πρόταση λοιπόν για τη θεραπεία του πνεύματος που τόσο ταλαιπωρείται..

Στον πυρετό της αξιολόγησης

Πρόγραμμα-«μαμούθ» για την αξιολόγηση των 91 νέων σχολικών βιβλίων που διδάσκονται σε δημοτικά και γυμνάσια προωθεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο θα στείλει την άνοιξη 65.000 ερωτηματολόγια στα σχολεία για να απαντηθούν από εκπαιδευτικούς, σχολικούς συμβούλους και μαθητές. Κάθε βιβλίο θα συνοδεύεται από ένα πόρισμα, ενώ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο απόσυρσης κάποιου εγχειριδίου, εφόσον προηγηθεί σχετική τεκμηρίωση.
διαβάστε εδώ τη συνέχεια της είδησης

Άραγε ξεκινάει μια νέα εποχή στο χώρο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπου επιτέλους η κεντρική εξουσία αποφασίζει να ζητήσει τη συσσωρευμένη εμπειρία της βάσης, ώστε να βελτιώσει την παρεχόμενη παιδεία ή πρόκειται απλώς για επανάληψη του ίδιου έργου, όπου τα απαντημένα ερωτηματολόγια θα συλλεχθούν, τα αποτελέσματα της έρευνας θα συναχθούν, αλλά τίποτε δεν θα αλλάξει παρά μόνο ίσως αποσπασματικά και πρόχειρα;

Προβλήματα στη διανομή των OLPC

Το πρόγραμμα "One Laptop Per Child" OLPC, για το οποίο τόσος λόγος γίνεται και στη χώρα μας διχάζει τόσο την κοινή γνώμη όσο και τις ηγεσίες πολλών χωρών. Οι ένθερμοι υποστηρικτές του θεωρούν ότι είναι η "μεγάλη ευκαιρία" για τις αναπτυσσόμενες χώρες για ανάπτυξη και βελτίωση του επιπέδου ζωής των πολιτών τους. Από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν τελείως υποκριτικό το ενδιαφέρον των αναπτυγμένων χωρών για την προώθηση του προγράμματος αυτού, καθώς δεν μπόρεσαν χρόνια τώρα να λύσουν βασικά προβλήματα των λαών αυτών.Παραθέτω την είδηση από το BBC και περιμένω σχόλια σας!!


Έλλειψη σωστής σκέψης σε πολιτικούς καταλόγισε εκπρόσωπος του προγράμματος "One Laptop Per Child" [OLPC], της πρωτοβουλίας που έχει στόχο τη διανομή φθηνών φορητών υπολογιστών σε παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς, όπως φαίνεται, η διαδικασία της διανομής παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα και μάλλον έχει κολλήσει. Ο Walter Bender, στέλεχος του OLPC, σημείωσε ότι οι πολιτικοί είναι απρόθυμοι να προχωρήσουν το project, καθώς οποιαδήποτε αλλαγή στη χώρα τους συνεπάγεται και ανάλογο ρίσκο γι' αυτούς και τις θέσεις τους.

Χρειάζονται όμως, συνέχισε σε άλλο σημείο των δηλώσεών του, δραματικές αλλαγές καθώς η εκπαίδευση στις χώρες αυτές είναι σε πολύ άσχημο επίπεδο. Από την άλλη, οι πολιτικοί έχουν τα δικά τους επιχειρήματα. Για παράδειγμα, ο υπουργός Παιδείας της Νιγηρίας δήλωσε ότι αμφισβητεί την ανάγκη διανομής υπολογιστών σε παιδιά. Ο Dr Igwe Aja-Nwachuku ανέφερε συγκεκριμένα: "Ποιος είναι ο σκοπός τού να δώσουμε υπολογιστές στα παιδιά, όταν δεν έχουν καρέκλες για να καθίσουν όταν διαβάζουν, όταν δεν έχουν φόρμες για να πάνε στο σχολείο, από το οποίο λείπουν και άλλες βασικές υποδομές;"

Πηγή: BBC

Οδηγίες για Επιμορφωτές Β' Επιπέδου και όχι μόνο...

Υπάρχουν κάποια κείμενα αναφοράς, που λειτουργούν ως φωτεινοί σηματοδότες στην πορεία της ζωής μας και που συχνά τα ανακαλούμε στη μνήμη, όταν νιώθουμε πως λοξοδρομούμε. Επειδή μέσα στο πέλαγος των σημειώσεων, εργασιών, δραστηριοτήτων και λοιπών αξιολογικών διαδικασιών νιώθω να μου φεύγει το τιμόνι οφείλω να επανανοηματοδοτήσω τη συμμετοχή μου στην καινοτόμο αυτή δράση με ένα κείμενο που μπορεί να μιλήσει και σε σας. Απολαύστε το!



Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια , που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας. Pablo Neruda ( Μετάφραση από Ιταλική δημοσίευση : Βασίλη Χατζηγιάννη )